„Wszystko wszędzie w tym samym czasie”: 3 klucze, które sprawiły, że szalony film zdobył Oscary w Hollywood i kasę – BBC News World (2024)

13 marca 2023 r

Co „Wszystko wszędzie w tym samym czasie” (Wszystko Wszędzie Wszystko na raz) osiągnął w ciągu roku podróży niewielu (lub nikt) nie spodziewało się tego.

Ten niesklasyfikowany film z Evelyn Wang w roli głównej (Michelle Yeoh), chińskiego imigranta w średnim wieku, prowadzącego pralnię w Kalifornii, będącego jednocześnie science fiction, absurdalną komedią, filmem o sztukach walki i fabułą rodzinnąniezależny, wzrosła w tę niedzielę jakowielki zwycięzca 95. edycji Oscarów.

Zostało zrobione zsiedem z 11 nagród, do których aspirował-łącznie z jackpotem, dla najlepszego filmu-, najlepszą aktorką Yeoh oraz najlepszymi aktorami drugoplanowymi Ke Huy Quan i Jamie Lee Curtis, tworząc w ten sposób wisienkę na torcie sezonu pełnego triumfów.

Nie było związku filmowego, który by tego nie uznał – to właśnie zrobiły związki producentów, aktorów, reżyserów i scenarzystów – a przed Akademią zgarnął także nagrody dla filmów niezależnych, Spirit Awards.

A wszystko to przy zarobieniu 100 milionów dolarów w kasie. Całkiem nieźle, jak na wartą 14 milionów dolarów produkcję niezależnego studia A24.

Jaki jest zatem sekret tego nieprawdopodobnego filmu, który zdobył wszystko, niemal jednocześnie i praktycznie wszędzie?

1. To powiew świeżości (i odpowiedź na czasy)

„To dodaje kinu energii, tak jak filmy Tarantino z lat 90.” – powiedział o tym meksykański reżyser Alfonso Cuarón.

A jego rodacy Alejandro González Iñárritu i Guillermo del Toro nazywali to„Trainspotting tego pokolenia”porównując go do przełomowego filmu z 1996 roku w reżyserii Brytyjczyka Danny’ego Boyle’a.

Przetłumaczony także jako „Wszystko naraz wszędzie”, jest to drugi film fabularny duetu znanego jakoDanielowie:Daniela Kwana i Daniela Scheinerta.

Biorąc pod uwagę, że pierwszyŻołnierz armii szwajcarskiej(2006), w którym występuje rozbitek (Paul Dano), który zaprzyjaźnia się z wzdętymi zwłokami (Daniel Radcliffe), można było się spodziewać, że jego nowy film również odniesie sukces.

I chłopak to robi.

Jego 140 minut stawia pod znakiem zapytania najbardziej konserwatywne wyobrażenie o tym, czym powinien być film.

A są wśród nich m.in. szop wykorzystujący szefa kuchni jako marionetkę (wyraźne nawiązanie do Ratatouille), moment intymności pomiędzy dwiema kobietami, którekiełbaski na palce, korek analny pełniący funkcję portalu do równoległych wymiarów,skały, które mówią telepatyczniei abajgielco symbolizuje nihilizm.

„Rezultatem jest bałagan, ale starannie zaplanowany i wykonany bałagan, w którym każde ujęcie, każdy efekt dźwiękowy i każde urządzenie wizualne pasuje dokładnie tak, jak zamierzyli Danielowie, w tę gęstą, kakofoniczną potworność, którastara się uchwycić zadziwiający ciężar prób istnienia w świecie nieograniczonych opcji„pisze krytyk filmowy Peter Debruge wRóżnorodność.

„To nadpobudliwe rozwiązanie dla widzów z deficytem uwagi, którzy zostali zbombardowani złymi wiadomościami (pandemia, protesty i zbliżające się wojny światowe), a których prawdziwe troski sprowadzają się do podstaw, takich jak dogadanie się z rodzicami lub znalezienie pieniędzy na opłacenie wynajem".

2. To jest równie dziwne, co znajome

Fabuła „Wszystko jednocześnie i wszędzie” rozpoczyna się od opisu ciężkiego życia, w którym wiąże się koniec z końcemWangowie, którzy od dziesięcioleci mieszkają w Stanach Zjednoczonych.

Ich pranie nigdy nie było prężnym biznesem, a teraz muszą stawić czoła...audyt prowadzony przez zrzędliwego urzędnika podatkowego (Jaime Lee Curtis)który upiera się, że jego konta się nie sumują.

I cały czasdynamika ich rodziny rozpada się: Evelyn widzi, że jej małżeństwo z Waymondem (Ke Huy Quan) jest zagrożone; jej związek z ojcem, Gong Gongiem (James Hong), wściekłym starcem, rozpada się i nie może zrozumieć swojej córki Joy (Stephanie Hsu).

Jednak w biurze skarbu odkrywa, że ​​to, czego doświadczył, to tylko nieskończenie mała część milionów możliwych istnień i że jego doświadczenie życiowe jest inne w innych wszechświatach.

Przydzielono mu także misję rozbrajaniaJobu Tupaki, bezwzględną zabójczynię obecną w pozostałych wymiarach i ocal multiwers przed zagładą, czego dokona skacząc z wszechświata do wszechświata.

Jednak pomimo zawiłej narracji Danielowie twierdzą, że ich film jest jednym z najbardziej realistycznych filmów roku.

„Wszyscy bohaterowie żyją w swoich własnych światach. Rozmawiają, nie rozumiejąc się nawzajem.Była to doskonała okazja, aby pokazać, że tak naprawdę żyjemy już w wieloświecie„Kwan powiedział w podcaścieSkrypt osobno.

A za tym wizualnym szaleństwem film opowiada o dobrze nam znanych tematach:miłość matki do dziecka, przepaść międzypokoleniowa, rozbita tożsamość migrantów, depresja, ciężar przeszłości, a nawet powód naszego istnienia.

„Fajnie było pisać z tej perspektywy” – powiedział Scheinert. „Spróbuj zgłębić inne filozoficzne, szalone, dziwne i absurdalne rzeczy, które odzwierciedlają nasz punkt widzenia i powiedz coś o podziałach pokoleniowych ijak trudno nam się zrozumiećdo siebie”.

„W swej istocie „Wszystko wszędzie w tym samym czasie” to klasyczna opowieść o rozpadającym się małżeństwie i rodzinie potrzebującej uzdrowienia. Jest to kontratak przeciwko rozpaczy i nihilizmowi. Praktycznie kończy się grupowym uściskiem i Widząc to, To uczucie działa terapeutycznie na wiele osób, także na tych, którzy głosują w konkursie” – napisał Glenn Whipp, felietonista i krytyk filmowy magazynu „Los Angeles Times.

3. Zaoferuj coś każdemu odbiorcy

Za szaleństwonakładanie się gatunkówi łącząc kilka fikcji w jedną, film ma coś do zaoferowania każdemu rodzajowi publiczności.

Jest atrakcyjny dla miłośników science fiction, dla miłośników filmów kung fu, dla tych, którzy preferują kino autorskie, absurdalną komedię, surrealizm, satyrę.

Większość kinomanów znajdzie w nim ukłon w stronęMacierz, wyreżyserowany przez Wachowskiego cyberpunkowy hit, w którym Michelle Yeoh wciela się w rolę podobną do Neo; po klasyki filmów o sztukach walki z lat 70. i 80., takie jakKlan Białego Lotosu, w mistrzu kung fu Evelyn, granym przez Li Jinga; do filmu Stanleya Kubricka „2001: Odyseja kosmiczna” w inteligentnych skałach komunikujących się telepatycznie; lubW nastroju na miłość, de Wong Kar Wai.

Film stara się także dotrzeć do tzwwielopokoleniową i wielokulturową publiczność.

„Trzy różne pokolenia mogą utożsamić się z tą historią, a ona jest bardzo atrakcyjna dla rodzin imigrantów o różnym pochodzeniu etnicznym” – pisze Caryn James dla BBC Future.

Wiele myślano o tym ostatnim i o tym, jak fragmentaryczny świat filmu jest odbiciem prawdziwego życia, zwłaszcza tych społeczności.

„Bycie imigrantem oznacza życie w podzielonym wieloświecie”– napisała profesor Princeton Anne Anlin Cheng„Washington Post”..

Sama bohaterka wspomniała, jak film z kolei pomaga uwidocznić społeczność azjatycko-amerykańską.

„Jestem świadoma, że ​​to [jej nominacja do Oscara] wykracza poza uznanie mnie jako aktorki.To cała społeczność Azjatów mówi: musicie to dla nas zrobić„Michelle Yeoh powiedziała BBC przed Oscarami.

Yeoh, lat 60, ma długą filmografię w kinie akcji w Hongkongu, a w 1997 r. przeniosła się do Stanów Zjednoczonych, aby nakręcić „Jutro nie umiera nigdy”, jeden z filmów o Jamesie Bondzie, ale wspaniała publiczność być może zna ją najlepiej dzięki roli w filmie „Tygrys i smok”.

Chociaż to właśnie „Wszystko wszędzie w tym samym czasie” przyspieszyło jego karierę.

A także innego bohatera filmu,Ke Huy Quana, który zasłynął jako aktor dziecięcy dzięki filmom „Indiana Jones i świątynia zagłady” oraz „The Goonies”, ale od lat wycofał się z kina.

Dzięki nominacji do Oscara, którą przyniósł mu film Danielsa, tak się stałozrekompensowano lata ostracyzmu.

„Wszystko wszędzie jednocześnie” stawiał pierwsze kroki ukradkiem.

Premiera odbyła się 11 marca 2022 roku na festiwalu South By Southwest (SXSW) w Austin w Teksasie, co było mało prawdopodobnym punktem wyjścia w wyścigu po Oscary.

Podczas weekendu premierowego w USA.Wyświetlano go tylko w 10 kinach.

Choć kilka miesięcy później wyświetlany był już w 3 tysiącach kin w kraju i w setkach na całym świecie, zarobił ponad 100 milionów dolarów i zaprzepaścił bariery pomiędzy kinem autorskim a wielkim przemysłem.

Eksperci są zgodni, że w dużej mierze winę za to ponosi przekaz ustny.

A odpowiedź na nagłówek tego artykułu jest prosta: film spodobał się wielu osobom.

Zapamietaj tomożesz otrzymywać powiadomienia z BBC Mundo. Pobierz nową wersję naszej aplikacji i aktywuj ją, aby nie przegapić naszych najlepszych treści.